Имрӯз, санаи 14 уми ноябри соли 2025 дар Донишгоҳи байналмилалии забонҳои хориҷии Тоҷикистон ба номи Сотим Улуғзода ҳамоиши илмӣ-фарҳангӣ бахшида ба  Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  ва  Иҷлосияи таърихии  XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ширкати собиқадори меҳнат ва иштирокчии  Иҷлосияи таърихии  XVI Шурои Олии ҶТ Адолат Раҳмонова ва собиқ котиби матбуотии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Абдуфаттоҳ Шарифзода  баргузор гардид.

Дар қисми илмии ҳамоиш Ректори Донишгоҳ профессор Жило Гулназарзода  бо ифтихор ва хушҳолӣ  меҳмононро хайрамақдам гуфта, таҷлили ин рӯзи накуро ба кулли иштирокдорони ҳамоиш таҳният гуфт.

Роҳбари муассиса зикр намуд, ки хизматҳои шоиста ва мондагори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  натанҳо барои сокинони ҷумҳурӣ, балки барои мардуми сайёра арзишманд аст. Президенти кишвар чун сиёсатмадори сатҳи ҷаҳонӣ миллати тоҷикро дар арсаи олам муаррифӣ намуда, номи худро бо хатти заррин дар китоби таърих сабт намуд.

Адолат Раҳмонова собиқадори меҳнат ва  иштирокчии  Иҷлосияи таърихии  XVI Шурои Олии ҶТ зимни суханронии хеш аз лаҳзаҳои душвору вазнин ва хатарноке, ки Президенти кишвар аз сар гузаронидаанд ёдоварӣ намуда, ташаббускорӣ, созандагӣ, бунёдкорӣ ва дар маҷмуъ беҳтарин рафтору гуфтор ва ҷасорату ғайрати Пешвои адолатпешаи тоҷиконро боиси пайравӣ ҷавонони саодатманд унвон намуд.

Абдуфаттоҳ Шарифзода ҳангоми суҳбат аз инсоният, шахсият ва воқеан Пешвои арзанда будани муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сухан карда, беҳтарин ва хотирмонтарин лаҳзаҳои бо Президенти маҳбуби миллат гузаронидаашонро ҳамчун дарси ибрат ёдоварӣ намуданд.

Омӯзгори Донишгоҳ Марҳабо Наимзода дар навбати худ  дар хусуси “Саҳми Пешвои миллат дар таҳкими ҳокимияти судӣ” баромад намуда, саҳми Пешвои миллатро дар таҳлил ва мукаммал намудани Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон арзишманд номид.

Нотиқон зимни баромадҳои хеш бо таъкид  иброз доштанд, ки омӯхтани ҳаёту фаъолияти ибратомӯзи Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон заминаи хубест барои сохтани шахсияти кадрҳои оянда.

Дар қисми дуюми чорабинӣ дастаи ҳаваскорони “Субҳи ҷавонии мо” дастагули тару тозаеро, ки иборат аз суруду таронаҳои меҳандӯстӣ ва рақсҳои зебои миллӣ буд пешкаши  ҳозирин намуданд.